Ένα δέντρο σαν απολίθωμα. Ένα γυμνό ντυμένο δέντρο .Μία φωτογραφία βγαλμένη από το νεκροτομείο της φύσης. Τόσο ζωντανή και τόσο νεκρή. Δύο κλαδιά-χέρια που απλώνονται στον ορίζοντα. Και στη μέση ένα κολόβωμα σαν κεφάλι. Αυτό το σημείο είναι που με τρομάζει. Βλέπω ένα κεφάλι. Όχι ένα ολόκληρο κεφάλι. Ένα κομμένο κεφάλι και φαντάζομαι το αίμα να πετιέται παντού .Σαν το κόκκορα που σφάζουν και σπαρταράει ακέφαλος. Όμως εγώ επιμένω να βλέπω άνθρωπο και συγκεκριμένα στο νεκροτομείο.Έτυχε να περάσω από εκεί όχι ως πεθαμένος αλλά με τους ζωντανούς .
Υποχρεωτικό μάθημα λέει της Ιατρικής σχολής. Και πως αντέχεις δεν μας το έμαθε κανείς. Τα οδυνηρά αισθήματα και τα αποτρόπαια θεάματα. Σαν γιατρός οφείλεις να είσαι σκληρός. Και σαν φωτογράφος πως θα είμαι? Μπροστά στη βία του ανθρώπινου πόνου και μιας απάνθρωπης εικόνας πως αμύνεται κανείς? Διότι η ψυχή τόπο συγκεκριμένο μπορεί να μην έχει αλλά το ξέρουμε πως υπάρχει, κάπου φωλιάζει. Βλέπουμε τις αντανακλάσεις. Προσωπικά πιστεύω πως τίποτα δεν χάνεται. Απλά όλα μετατρέπονται και μετουσιώνονται. Ευτυχώς που υπάρχει και η τέχνη και δίνει διέξοδο στα επιφορτισμένα συναισθήματά και τι ς ανείπωτες σκέψεις μας .Αλλιώς καλά να είναι οι ψυχίατροι. Δηλαδή διαφορετικά για μένα οι στιγμές παρουσίας μου εκεί ήταν ΄΄εφιάλτης΄΄. Και ο εφιάλτης έγινε όνειρο. Ονειρικός εφιάλτης.
Και πώς να ξεριζώσω από μέσα μου αυτέ ς τις εικόνες. Εκείνες τις μακάβριες στιγμές που μύριζε o θάνατος .Αλλά λένε πως ο θάνατος ορίζει την ζωή. Έπρεπε να τις αναπαραστήσω .
Έτσι άρχισα να ψηλαφώ την φύση. Βρήκα ένα δέντρο που έμοιαζε με άνθρωπο και το έβαλα στο κάδρο μου και μια λεπτομέρεια να το στηρίζει, αυτή την πέτρινη γωνιά.
Υποχρεωτικό μάθημα λέει της Ιατρικής σχολής. Και πως αντέχεις δεν μας το έμαθε κανείς. Τα οδυνηρά αισθήματα και τα αποτρόπαια θεάματα. Σαν γιατρός οφείλεις να είσαι σκληρός. Και σαν φωτογράφος πως θα είμαι? Μπροστά στη βία του ανθρώπινου πόνου και μιας απάνθρωπης εικόνας πως αμύνεται κανείς? Διότι η ψυχή τόπο συγκεκριμένο μπορεί να μην έχει αλλά το ξέρουμε πως υπάρχει, κάπου φωλιάζει. Βλέπουμε τις αντανακλάσεις. Προσωπικά πιστεύω πως τίποτα δεν χάνεται. Απλά όλα μετατρέπονται και μετουσιώνονται. Ευτυχώς που υπάρχει και η τέχνη και δίνει διέξοδο στα επιφορτισμένα συναισθήματά και τι ς ανείπωτες σκέψεις μας .Αλλιώς καλά να είναι οι ψυχίατροι. Δηλαδή διαφορετικά για μένα οι στιγμές παρουσίας μου εκεί ήταν ΄΄εφιάλτης΄΄. Και ο εφιάλτης έγινε όνειρο. Ονειρικός εφιάλτης.
Και πώς να ξεριζώσω από μέσα μου αυτέ ς τις εικόνες. Εκείνες τις μακάβριες στιγμές που μύριζε o θάνατος .Αλλά λένε πως ο θάνατος ορίζει την ζωή. Έπρεπε να τις αναπαραστήσω .
Έτσι άρχισα να ψηλαφώ την φύση. Βρήκα ένα δέντρο που έμοιαζε με άνθρωπο και το έβαλα στο κάδρο μου και μια λεπτομέρεια να το στηρίζει, αυτή την πέτρινη γωνιά.
Αυτός είναι ο πραγματικός λόγος ύπαρξης αυτής της φωτογραφίας .Η τραγική της ύπαρξη ,η δική μου τραγική ύπαρξη, η τραγική ύπαρξη του καθενός στην δυναμική και συμπυκνωμένη έκφραση της φωτογραφίας, τον συμβολισμό της.
Και φυσικά ο καθένας μπορεί να την ερμηνεύσει όπως θέλει αφού μια εικόνα όπως και ένα όνειρο δεν επιδέχεται ποτέ μόνο μια ερμηνεία. Για αυτό αφήστε την φαντασία σας ελεύθερη και ξεχάστε όσα είπα.
*H Φωτογραφία είναι μέρος της ατομικής έκθεσης με τίτλο ΄΄Γυμνά –Ντυμένα Δέντρα΄΄ του γράφοντα που παρουσιάστηκε τον Νοέμβρη του 2007 στο café ΄΄Σαχάρα΄΄ στα πλαίσια των Δημητρίων και της εκδήλωσης των Φωτοπόρων ,<Η Φωτογραφία στα καφέ-μπαρ της πόλης> στην Θεσ/νίκη .
Ηλίας Πολίτης
Και φυσικά ο καθένας μπορεί να την ερμηνεύσει όπως θέλει αφού μια εικόνα όπως και ένα όνειρο δεν επιδέχεται ποτέ μόνο μια ερμηνεία. Για αυτό αφήστε την φαντασία σας ελεύθερη και ξεχάστε όσα είπα.
*H Φωτογραφία είναι μέρος της ατομικής έκθεσης με τίτλο ΄΄Γυμνά –Ντυμένα Δέντρα΄΄ του γράφοντα που παρουσιάστηκε τον Νοέμβρη του 2007 στο café ΄΄Σαχάρα΄΄ στα πλαίσια των Δημητρίων και της εκδήλωσης των Φωτοπόρων ,<Η Φωτογραφία στα καφέ-μπαρ της πόλης> στην Θεσ/νίκη .
Ηλίας Πολίτης
2 σχόλια:
I have found your site from Facebook and I have joined your Third Eye group. I will now look at your photos but I am not sure you read English and I do not understand Greek.
ok we can talk in English...!
Δημοσίευση σχολίου